Een vrouw moet twee keer zo goed zijn als een man om het half zo ver te brengen.
Waarom zouden we belastingen moeten betalen wanneer we geen aandeel hebben in de eer, de macht, het staatsmanschap waar jullie om ijveren?
Het oude feminisme sprak van bevrijding, het nieuwe spreekt van macht.
Een partij die (gelukkig) ook met andersdenkenden wil spreken moet haar eigen vrouwen de kans geven om aan het woord te komen.
Evenzeer dient het feit centraal gesteld dat levende democratie inhoudloos is als ze met de werkelijke problemen van vrouwen geen rekening houdt.
Als je je aan alle regels houdt, mis je alle lol.
Het kan me niet schelen wat er over me geschreven wordt, zolang het ni̩et waar is.
Politiek is een passie die een leven kan beheersen en een hart kan breken.
Mijn hele politieke en journalistieke leven heb ik ervoor gestreden de solidariteit met andere vrouwen te behouden. Tenslotte waren er in alle kampen voldoende kerels aan te pakken, waarom zouden we vrouwen aanvallen!
Maar de laatste tien jaar gebeurt het steeds vaker, dat mannen met macht bepaalde vrouwen op een subtiele wijze inzetten tegen strijdbare vrouwen. Zelfs als deze op afstand bediende vrouwen niet altijd inzien waarvoor ze gebruikt worden, moeten deze praktijken ontmaskerd worden, want ze bedreigen alle vrouwen in de politiek.
(v/d partij)…lid worden …doe je, zoals je je in het vreemdelingenlegioen laat inschrijven : totaal en voor altijd.
Nooit je ontslag geven, nooit weggaan was haar raad (van Isabelle Blume). Het zijn de anderen die moeten weggaan. En nooit toegeven, nooit meehuilen met de anderen.
Met de jaren heb ik geleerd dat in de structuur van de macht het woord ‘raadgevend’ hetzelfde betekent als ‘van geen belang’. Men richt consultatieve organen op, als men ze vooral geen vat op de echte structuur wil geven. Een consultatief orgaan moet vooral nooit raad geven. Het is er om ‘ja’ of ‘ok̩’ te zeggen, nooit wat anders.
Je kunt een probleem niet plukken als een bloem, die je dan bekijkt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepere wortels.
De president wil geen ja-knikkers om zich heen. Als hij nee zegt, zeggen wij allemaal nee.
Republikeinen zijn tegen vrouwenonderdrukking en Democraten ook. Het is dan ook een beetje belachelijk om deze onderwerpen te politiseren. Vrouwenonderdrukking is gewoon een wereldvraagstuk.
Behou je het recht voor om te denken, want zelfs fout denken is better dan helemaal niet denken.
Als ik een man was dan zouden ze denken dat ik gewoon sterke meningen heb. Maar aangezien ik een vrouw ben, ben ik ‘moeilijk’.
Als politicus heb je macht, maar tegelijk heb je niet eens macht over jezelf. Je mag niet eens meer zeggen wat je zou willen zeggen, want elk verkeerd woord kan een rel veroorzaken. Dat is de ironie van de machthebber. Het risico van zeggen wat je echt denkt, is te hoog.
Dat je ook ander beleid krijgt met meer vrouwen aan de macht, geloof ik niet. Dat er met vrouwen in de bestuurskamer geen bankencrisis zou gekomen zijn? Ach, schei toch uit met die onzin. De mannelijke bestuurder is niet één type, de vrouwelijke ook niet.
Je zou kunnen zeggen dat vrouwen over het algemeen minder hun emoties verbergen op zo’n vergadering. En dat ze minder gezagsargumenten gebruiken. Je zult een vrouw zelden horen zeggen: ‘Het is zo omdat ik de baas ben’. Niet omdat we niet weten hoe het machtsspel gespeeld wordt. We vragen ons gewoon sneller af waarom je spelletjes moet spelen als het ook zonder kan.
Vrouwen moeten wel degelijk meer aan de top verschijnen, omdat je anders bakken talent wegkiepert, op basis van een arbitrair criterium. Als je uit de hele samenleving talent put, in plaats van alleen uit de mannelijke helft, heb je meer kans op nieuwe inzichten en andere perspectieven. Je hebt dus meer kans op beter bestuur. Maar dat betekent niet dat vrouwen in het bestuur automatisch tot een betere samenleving leiden.
Als we de populisten willen ontwapenen moeten we de mensen bewapenen … met een liberale educatie als machtig wapen.