Een attente echtgenoot, zegt het campagnehandbook, moet alle geruchten de kop in drukken dat zijn vrouw de politiek in wil omdat hun huwelijk op de klippen is (Want waarom zou een vrouw anders het Parlement in willen?)
Als ik een man geweest was, dan hadden ze me moedig genoemd in plaats van agressief, sterk in plaats van nijdig.
Het gevaarlijkst zijn de mensen die alles willen veranderen en de mensen die niets willen veranderen.
De radicaalste revolutionair zal de dag na de revolutie conservatief worden.
Politiek bedrijven, leven in een polis, betekende dat alles werd beslist door woorden en overreding, en niet door macht en geweld. Mensen met geweld tot iets dwingen, bevelen i.p.v. overreden, waren naar Griekse begrippen voor-politieke regeermethoden, kenmerkend (…) voor het huiselijke en gezinsleven, waar het hoofd van de huishouding de onbetwiste oppermachtige heer en meester was, of voor het leven in de barbaarse rijken – het despotisme in deze rijken werd vaak vergeleken met het besturen van de huishouding.
Voor mannen hun rechten en niets meer; voor vrouwen hun rechten en niets minder.
Vergroting van het aantal vrouwen in politieke functies heeft een positieve uitstraling op de verbetering van het aantal vrouwen op besluitvormende posities in andere sectoren van de samenleving.
Verzoening zou moeten vergezeld gaan van rechtvaardigheid, want anders is ze niet duurzaam. Hoewel we allemaal hopen op vrede, moet het geen vrede-tot-elke-prijs zijn, maar gebaseerd op principes, op rechtvaardigheid.
Wat mij betreft is er geen sprake van rivaliteit, maar ik weet niet hoe zij erover denkt.- nadat ze de eerste stap zette door een feestje van haar aartsrivale ‘de wees’ bij te wonen
Meestal schrijven wij de mensen gezond verstand toe als zij onze mening delen.
Geliefd te zijn betekent geluk hebben, maar gehaat worden betekent een grote onderscheiding!
Een vogel zingt niet omdat hij een antwoord heeft, hij zingt omdat hij een lied heeft.
Wanneer een vrouw voldoende snel denkt, noemen ze het intuïtie.
Het belangrijkste in de oppositie is de eenheid.
Ver weg in de zonneschijn liggen mijn hoogste aspiraties. Misschien bereik ik ze niet, maar ik kan er wel naar omhoog lijken, hun schoonheid zien, erin geloven, en ze volgen waarheen ze mij leiden.
Ontdaan van ethische rationalisaties en filosofische pretensies is een misdaad alles wat de machthebbers verkiezen te verbieden.
Een stad is in veel opzichten een grote zakelijke onderneming, maar in andere opzichten een uitvergrote huishouding. Kunnen we dus niet stellen dat de stadshuishouding niet goed werkt, gedeeltelijk omdat vrouwen, de traditionele huishoudsters, niet geconsulteerd werden over de vele stedelijke domeinen?
Onze strijd vandaag is niet om een vrouwelijke Einstein benoemd te krijgen als assistent aan de universiteit. Maar wel om een vrouwelijke sukkel even snel gepromoveerd te krijgen als een mannelijke sukkel.
Een parlement dat de noden van de vrouwen behartigt kan dit alleen wanneer een deel van de verkozenen hen vertegenwoordigt. En ook ga je geen maatschappij hebben die haar eigen menselijkheid tenvolle begrijpt zonder meer vrouwen aan de macht.
Ik ken geen enkele milieurechtengroep in geen enkel land die haar regering niet als tegenstander beschouwt.
Er is een nauw verband tussen dokter zijn en politicus zijn. De dokter probeert eerst ziekte te voorkomen, dan haar te genezen als ze toch doorbreekt. Dat is precies hetzelfde als wat je als politicus probeert te doen, maar dan ten opzichte van de samenleving.
Vrouwen zijn geëmancipeerd en hoog opgeleid, maar als het op macht en beslissingen aankomt zijn ze nergens. Waarom maken ze zich daar geen zorgen over?
Soms krijg ik de indruk dat een vis in een aquarium meer recht op privacy heeft dan een politicus.
Collega’s zijn mensen die op een receptie naast je komen staan als ze zien dat je gefotografeerd wordt..
Het is pijnlijk als je uit onverwachte hoek wordt aangevallen. Ik denk dat er ontzettend veel politici zijn die de schijn ophouden. Zo van: mij pakken ze niet. Ze doen flink. Maar geloof me, ’s avonds liggen ze in de armen van hun moeder te huilen.
Herhaaldelijk is er sprake van iets als een vrouwelijke visie (of vrouwenoordeel, vrouwelijk inzicht, vrouwelijke identiteit). Zoals ik al zei weet ik niet wat ik daaronder moet verstaan. Mijn hoop is dat het inhoudt dat vrouwen, als vrije personen, nadenken over de manier waarop we de verkeerde vanzelfsprekendheden in onze samenleving (waar zowel vrouwen als mannen onder lijden), kunnen blootleggen en bestrijden.
…er is een vooroordeel dat er iets mis moet zijn met een ongehuwde vrouw. Wie wist of ze wel een betrouwbare leidster kon zijn? Wat zou ze doen onder druk? In plaats van naar mijn capaciteiten en het partijprogramma te kijken, had men de onuitgesproken bedenkingen dat een vrouw alleen wel te neurotisch zou zijn om het land te leiden, of te agressief, of te timide.
Een vrouw op een politiek podium was voor de menigte niet zo vreemd als het mij leek. Andere vrouwen op het subcontinent hadden voor mij de politieke banier van hun echtgenoot, vader of broer overgenomen. Het erfdeel van politieke gezinnen dat aan de vrouwen werd doorgegeven, was een zuidaziatische traditie geworden. Indira Gandhi in India, Sirimavo Banderanaike in Sri Lanka, Fatima Jinnah, mijn eigen moeder Nusrat en nu ikzelf in Pakistan.
De meeste vrouwen kunnen geen budget lezen. Toch slagen we er allemaal op een of andere manier is ons huishoudbudget in evenwicht te houden. Soms beter dan een regering of lokaal bestuur met hààr budget doet. Dat kan een aanmoediging zijn voor vrouwen om zich niet door grote budgetten of politieke budgetten te laten afschrikken.
Het is moeilijk een leider te beoordelen in een korte termijn perspectief – een leider is precies gekenmerkt door het hebben van een lange termijn visie, moet veranderingsprocessen kunnen inzetten die vele jaren duren. Daarom kan je pas echt zien of het een goed leiderschap geweest is nadat er een aantal jaren overheen gegaan zijn.
Als politicus kan je best leren zwemmen voor het geval je uit de boot zou vallen.
Zonder ambitie is er geen sprake van talent.
Wij (….) vrouwen, we hebben stemrecht, maar dat is een volkomen abstract begrip als het niet vergezeld gaat van activiteiten buiten het gezinsverband; werkelijk deelnemen aan het maatschappelijk leven betekent helpen bouwen aan de wereld waarin wij leven.
Een vrijheid die slechts dient om de vrijheid te ontzeggen, moet ontzegd worden.
Op mijn twintigste dacht ik, dat je in je leven overal buiten moest blijven staan : nu denk ik het tegenovergestelde. (…) ik meende dat een schrijver a-politiek moest blijven.
Politici zijn soms ‘zeer bekwaam’, maar je zou er geen borrel mee willen drinken. Allemaal gevangen in dezelfde maalstroom, waardoor ze in al die jaren vergeten zijn hoe ze met hun achterban moeten praten.
Als je met een politicus praat, is het vaak net of je aan twee kanten van het loket zit. Als er al een leuke bij zit, is dat er binnen twee maanden afgebikt door al die mediatrainers.
Vrouwen zijn waarschijnlijk een beetje menselijker in hun leiderschap – mannen zijn te ongeduldig.
Weten wat je niet kan is belangrijker dan weten wat je w̩l kan.
90 percent van de mensen geloven wat ze zien, dus zijn het de informatiekanalen en de mensen die ze runnen die de echte leiders zullen zijn en de maatschappij beïnvloeden en vormgeven.
Een vrouw als leider is een verandering – de verwachting is er dan ook dat zij zelf ook andere veranderingen zal kunnen brengen, en dan nog wel snel en makkelijk oude problemen oplossen – in de derde wereld heb ik dat nochtans niet zo makkelijk gevonden
Nergens tiert het dilettantisme weliger dan in de politiek.
De uitdrukking ‘de val van het communisme’ laat veronderstellen dat het uit eigen beweging is ‘gevallen’, alsof de mensen uit deze landen helemaal niets te maken hebben gehad met de maatschappelijke veranderingen.
Men moet niet langer bang zijn voor woorden als men heeft toegestemd in dingen.
Er is meer dan ̩̩n wijsheid, en ze zijn allemaal nodig in de wereld, het is ook niet slecht dat ze elkaar afwisselen.
Om de Japanners te bestrijden moeten we Japans leren!
Vrijheid en Gelijkheid, die twee onvervreemdbare rechten van het individu, maar de Broederschap moet nog verworven worden.
Nochtans is het eigenlijk een zeer natuurlijke stap om paritaire democratie te zien als een echt belangrijke vernieuwing in de politiek, maar de mannelijke bondgenoten die dat verband kunnen zien, ontbreken.
Wat nieuw is in de huidige context, is de crisis in de politieke cultuur. Hier hebben vrouwen een voordeel. Zij zijn nieuwkomers op het slagveld, en zodoende minder gekleurd door de gewoontes van de oude politieke cultuur. Kan men zich betere partners indenken voor een Nieuwe Politieke Cultuur?
Het is een feit dat als de witte storm wat gaat liggen, de hoofdrolspelers in de hervorming van de justitie, het bepalen van de spelregels van vertegenwoordiging en cumulatie, het opstarten van nieuwe partijen en partijprogramma’s bijna uitsluitend mannen zijn – zelfs geen ‘excuustruzen’.
Radicale verschuivingen traden na de introductie van het vrouwenstemrecht nergens op. De politieke machtsverhoudingen tussen de partijen bleven dezelfde en de vertegenwoordigende organen werden geenszins overspoeld met vrouwelijke politici, noch stemden vrouwelijke kiezers massaal op vrouwelijke kandidaten.
Alles wat vrouwen doen moeten ze twee keer zo goed doen als mannen om half zo goed gevonden te worden. Gelukkig is dat niet moeilijk.
Politieke correctheid is iets dat totaal uit zijn proporties is gegroeid. En politiek correct taalgebruik is zeker niet iedereen gegeven : er zijn meer plaatsen waar je ongestoord de woorden makak en dom blondje kunt gebruiken dan waar je mag roken.
Wantrouw ook diegene die u komt vertellen iedereen te wantrouwen.
Wat er ook gebeurt, vergeet nooit dat de mensen liever naar de nederlaag geleid willen worden door een man, dan naar de overwinning door een vrouw.
Het is in het omgaan met de eerste feministisch golf dat de regering de tact en handigheid ontwikkelde waarmee zij nu de Ierse kwestie aanpakt …
Goedgemanierde vrouwen schrijven geen geschiedenis.
Daden liegen nog luider dan woorden.
De instellingen van de EG hebben Europese boter geproduceerd, kaas, wijn, vlees en zelfs varkens. Maar zij hebben geen Europeanen geproduceerd.
De echte, de eerste voorloper van Hitler sedert de oudheid is zonder twijfel Richelieu. Hij heeft de Staat uitgevonden.
Ik heb uit ervaring geleerd dat het grootste stuk van ons geluk of ongeluk afhangt van onze eigen instelling, en niet van onze omstandigheden.
Van elke vergadering houd ik zowel mijn notities als de verslagen bij.
Het realisme van de beroepspolitici holt het project van de politieke vernieuwing uit.
De definitie van succes is dat je nooit meer verplicht bent te luisteren naar iemand waar je het niet mee eens bent.
Het onderscheid tussen harde en zachte sectoren vind ik flauwekul.
Help de Chinezen rijk worden, bezorg tv’s, faxen, informatie: dat is wat een dictatuur kapot krijgt.
Politici zijn beroepsschizofrenen.
Een man zal alles proberen met een vrouw, maar hij zal niet voor haar stemmen.
Nog belangrijker dan een oorlog winnen is om helemaal geen oorlog te hebben.
Moderne geschiedenis moet je met een potlood schrijven.
Vroeger of later zal ik sterven, maar ik ga ni̩ét met pensioen.
In de politiek is de aftocht blazen schijnbaar eervol wanneer militaire overwegingen haar dicteren, en een schande wanneer ze zelfs maar gesuggereerd wordt om ethische redenen.
De PRL is mij komen vragen, omdat ze na het internationaal jaar van de vrouw (1975) toch een vrouw moesten hebben. Gevraagd geworden zijn is achteraf een goede onderhandelingsbasis.
Mijn interesse wordt bepaald door de macht, ja, maar niet door het prestige.
Er is niets nieuws behalve datgene wat men vergeten had.
Ik was geen Marie Antoinette. Ik werd niet in de adelstand geboren, maar ik had een mensenrecht op adel!
Als je weet hoeveel je hebt, heb je waarschijnlijk niet veel.
Er is niets dat sneller van een radikaal een reactionair maakt dan zijn verkiezing…
Gender verschillen zijn fascinerend, maar ze verklaren echt niets van de verschillen tussen de ene leider en de andere.
Ware het niet voor de feministen uit de jaren zeventig, ware het niet voor al de inhaalmanoeuvres en de peptalk van de laatste twintig jaar, dan zou er geen solide basis geweest zijn van vrouwen die nu klaar zijn om van de lokale politieke participatie over te stappen naar de nationale.
Ik ben stoer, ambitieus en ik weet precies wat ik wil.
In Texas hebben we geen grote verwachtigen van politici; in het verleden waren het meestal boeven, sullen of comapatiënten.
Vrouwelijke parlementairen worden nog steeds beschouwd als de decoratieve elementen van de democratie.
Koningen die willen regeren moeten inspanningen leveren.
Het malcontentement van het volk is gevaarlijker voor een koning dan al de macht van zijn vijanden op het slagveld.
Het is beter rechtopstaand te sterven dan op je knieën te leven.
Non pasaran.
Gezegend degene die, wanneer hij/zij niets te zeggen heeft, zich ervan weerhoudt ons daarvan uitgebreid kond te maken.
E̩én manier om zich een idee te vormen van de miseries van de burgers, is hun pleziertjes van nabij te beschouwen.
Er is iets dat ons zou moeten verontrusten. De tegenstanders zeggen dat het wetsvoorstel tegen vlagverbranding nodig is om ons de vlag te doen respecteren. Maar onze cultuur is er toch wel slecht aan toe wanneer we iets respecteren zijn gaan definiëren als de onmogelijkheid om het in brand te steken.
Vrees niet diegenen die argumenteren, maar zij die ontwijken.
Tevreden zijn met een beetje is moeilijk, tevreden zijn met veel is onmogelijk.
We zijn zo ijdel dat we zelfs de mening belangrijk vinden van mensen die we helemaal niet belangrijk vinden.
Ik wil het doen omdat ik het wil doen. Vrouwen moeten proberen dingen te doen, net zoals mannen geprobeerd hebben. En wanneer zij mislukken, moet hun mislukking louter uitdaging zijn voor anderen.
De taak van de verdedigers van de rechten van de mens wordt zwaarder wanneer niet enkel tegenstanders, maar ook democratische Westerse landen ze schenden.
Boos probeer ik op de cementen muur te schrijven met de onderkant van mijn lepel – dat we geboren zijn om te lijden omdat we geboren zijn in de derde wereld. Tijd en plaats worden ons opgedrongen. Laat ons dus geduldig zijn. We hebben geen andere keuze.
Pas nadat u hebt opgegeven, bent u overwonnen.
Jullie zijn geinteresseerd in de keuken van de wereld – jullie willen ontdekken wat er op het vuur staat, wie een vinger in de pap heeft, en wie zijn vingers zal verbranden.
Ik begrijp het niet. Ik begrijp zelfs de mensen die het begrijpen niet.
…als ik al iets bijzonders heb dat mij invloedrijk maakt, dan kan ik het niet definiëren. Wanneer ik de ingrediënten kende zou ik ze bottelen, mooi verpakken en verkopen, want ik zou willen dat iedereen in staat was samen te werken in een geest van medewerking en compromis, zonder toegevingen onder druk, of zonder zichzelf of haar/zijn principes te laten verkrachten.
Als je het spel behoorlijk wil spelen, kun je beter al de spelregels kennen.
Advies is datgene waar we om vragen als we het antwoord al kennen maar wensen dat we dat ni̩t deden.
Wanneer je niets riskeert, riskeer je eigenlijk veel meer.
Compromiteer jezelf niet. Je bent alles wat je hebt.
Ik las de mannelijke namen van de leiders van het land, en ik zei tegen mijn moeder : Waarom maak je geen man van mij? Ze antwoordde : Als je onder een regenboog doorloopt, dan zul je een man worden. Bij de eerste regenboog liep ik er op af. Maar de regenboog bleef altijd even ver af. Net zoals de politici altijd ver van de mensen blijven…. Ik keerde terug en zegde aan mijn moeder : De regenboog loopt altijd voor me weg.
In ons land is alles aan het verzwakken. Het geld is zwak. De democratie is zwak en de politici zijn heel zwak. Alles wat zwak is sterft op een dag.
Beslissend voor het leiderschap is niet dat men vooroploopt, maar dat men de kracht heeft alleen te zijn.
Ik verafschuw de opvatting dat acteren niet meer is dan spelletjes spelen, en ik veracht evenzeer de gedachte dat politiek niets anders is dan een of andere vorm van theater. In beide metiers is het bijzonder hard werken.
Het is niet macht die corrumpeert, maar schrik. De schrik om de macht de verliezen corrumpeert.
Het is perfect mogelijk dat iemand de foute keuze maakt, een verkeerd oordeel velt, maar vrijheid moet ruimte laten voor zulke vergissingen.
Mijn lust om bv. schriftelijke vragen te stellen is gereduceerd sinds ik weet hoe die schriftelijke vragen op zo’n ministerie worden beantwoord. Dan bel ik liever zo’n minister en vraag: joh, hoe zit dit of dat in elkaar.
Succes en verlies worden hooglijk overschat. Maar verlies geeft je wel veel meer om over te praten.
In campagnetijd moet je jezelf altijd naar voren stuwen, je eigen claxon schallen om op ̩één of andere manier je superioriteit en dominantie aan te geven. Dames zijn meestal beter opgevoed, en ondervinden dat dit hen hindert in het vertonen van dominant gedrag.
Wees niet getormenteerd maar georganiseerd.
Daar waar een systeem van onderdrukking geïnstitutionaliseerd geraakt is, is het voor individuen niet meer nodig om nog onderdrukkers te zijn.
Er is een manier om met zekerheid vast te stellen wanneer politici niet de waarheid zeggen: hun lippen bewegen.
Wanneer mannen zich een veranderde maatschappij voorstellen, dan zien zij een wereld waarin vrouwen mannen overheersen zoals de mannen vrouwen hebben overheerst. Hun schuldgevoel stelt hen niet in staat een ander model te zien.
Omdat ik niet alles kan doen zal ik niet weigeren het stukje te doen dat ik wel kan doen.
Gevaar vermijden is op termijn niet veiliger dan zich eraan blootstellen. Het leven is ofwel een gedurfd avontuur, ofwel niets.
Veiligheid is grotendeels bijgeloof. Ze bestaat niet in de natuur, en over t algemeen ervaren mensenkinderen haar ook niet.
We hebben alleen het slechte geglobaliseerd: terroristische aanslagen, ziekten, milieurampen.
Wie de kop in het zand steekt biedt een erg aanlokkelijk doelwit. Wanneer het in de politiek gebeurt, is het de kiezer die de trekker overhaalt.
De beroepspoliticus, met het oog reeds op de volgende verkiezing, wil natuurlijk de potentieel controversiële punten verzachten of totaal omzeilen. Het resultaat is dat het algemeen belang daaraan onderworpen wordt.
Politici ! G̩̩een papieren beloften. denk aan onze bomen.
De vertrouwelingen van prinsen zijn als leeuwentemmers; zij kunnen de beesten zo ver krijgen om honderenden bewegingen en duizenden handelingen uit te voeren, zodat wie dit ziet zou geloen dat ze volledig getemd zijn. Maar wanneer de vertrouweling dit het minst verwacht, wordt hij door een geweldige klap van de poot van het dier omvergeworpen, hetgeen bewijst dat zulke beesten nooit helemaal getemd kunnen worden.
Het is nodig om altijd te proberen zichzelf te overstijgen, en deze bezigheid moest minstens een levenlang duren.
Ik stelde mij kandidaat omdat iemand de eerste moet zijn die het durft. In dit land kan zogezegd iedereen presidentkandidaat zijn, maar dat is nooit ̩echt waar geweest. Ik stelde mij kandidaat juist OMDAT de meeste mensen nog denken dat het land niet klaar is voor een zwarte president, of een vrouwelijke president. Maar ooit …
Iedere ‘clique’ is een veilige haven voor onbekwaamheid. Zij bevordert corruptie en verraad, verwekt lafheid, en is dus ook een last en een stap achteruit voor de vooruitgang. De instincten en handelingen van een clique zijn die van de meute honden.
Iedere politicus die zichzelf ernstig neemt zou een dagboek moeten bijhouden.
Mannen maken beslissingen en laten het aan anderen over om ze uit te voeren. Vrouwen volgen veel meer op om te zien wat er met hun oorspronkelijk plan gebeurt.
Gelijkheid is voor mij het allerbelangrijkste – daarom wil ik als vrouw ook geen privileges.
In mijn positie moet je lezen wanneer je wil schrijven, en spreken wanneer je zou willen lezen; je moet lachen wanneer je hoofd naar huilen staat; twintig dingen botsen met twintig andere; je hebt geen ogenblik voor een gedachte en nochtans moet je voortdurend klaar zijn om te handelen zonder jezelf enige vermoeidheid toe te staan, zij het van lichaam of geest; ziek of gezond maakt geen verschil, alles tegelijk eist dat je het onmiddellijk zou aanpakken.
Om te regeren heb je ogen en handen nodig, en een vrouw heeft alleen oren.
In verleiding brengen en in verleiding gebracht worden zijn practisch hetzelfde.
Waar de mannen strijden, wint de vrouw.
Uit mijn werk als voorzitter van de Internationale Federatie van Journalisten (1986-1992) houd ik meer dan ooit de overtuiging over dat vrijheid, het recht op je twee voeten te staan, zelfstandig te denken en vrij te spreken, geen ,,westerse” waarde is, maar het geboorterecht en de betrachting van alle mensen.
De mensen beseffen best hoe de politiek hun dagelijks leven beïnvloedt. Het zijn de politici die achterlopen.
Bovenal verafschuw ik liegende mensen, het betekent dat ze bang voor je zijn.
Politici zouden voortrekkers moeten zijn in plaats van nalopers.
Een vrouw is blijkbaar sneller oud dan een man.
Alleen de eerste stap kost moeite.
Voltaire is de uitvinder van de geschiedenis.
Politici zijn niet erg lief met elkaar.
Een geheim laten uitlekken ? Neem een Belgisch topambtenaar in vertrouwen.
…een bloempot of excuus-truus aan de top verandert de stereotypen van het maatschappelijke systeem ni̩t, maar houdt ze juist in stand, omdat het de impuls van verzet ertegen verzwakt.
Een vrouw moet twee keer zo goed zijn als een man om het half zo ver te brengen.
Waarom zouden we belastingen moeten betalen wanneer we geen aandeel hebben in de eer, de macht, het staatsmanschap waar jullie om ijveren?
Het oude feminisme sprak van bevrijding, het nieuwe spreekt van macht.
Een partij die (gelukkig) ook met andersdenkenden wil spreken moet haar eigen vrouwen de kans geven om aan het woord te komen.
Evenzeer dient het feit centraal gesteld dat levende democratie inhoudloos is als ze met de werkelijke problemen van vrouwen geen rekening houdt.
Als je je aan alle regels houdt, mis je alle lol.
Het kan me niet schelen wat er over me geschreven wordt, zolang het ni̩et waar is.
Politiek is een passie die een leven kan beheersen en een hart kan breken.
Mijn hele politieke en journalistieke leven heb ik ervoor gestreden de solidariteit met andere vrouwen te behouden. Tenslotte waren er in alle kampen voldoende kerels aan te pakken, waarom zouden we vrouwen aanvallen!
Maar de laatste tien jaar gebeurt het steeds vaker, dat mannen met macht bepaalde vrouwen op een subtiele wijze inzetten tegen strijdbare vrouwen. Zelfs als deze op afstand bediende vrouwen niet altijd inzien waarvoor ze gebruikt worden, moeten deze praktijken ontmaskerd worden, want ze bedreigen alle vrouwen in de politiek.
(v/d partij)…lid worden …doe je, zoals je je in het vreemdelingenlegioen laat inschrijven : totaal en voor altijd.
Nooit je ontslag geven, nooit weggaan was haar raad (van Isabelle Blume). Het zijn de anderen die moeten weggaan. En nooit toegeven, nooit meehuilen met de anderen.
Met de jaren heb ik geleerd dat in de structuur van de macht het woord ‘raadgevend’ hetzelfde betekent als ‘van geen belang’. Men richt consultatieve organen op, als men ze vooral geen vat op de echte structuur wil geven. Een consultatief orgaan moet vooral nooit raad geven. Het is er om ‘ja’ of ‘ok̩’ te zeggen, nooit wat anders.
Je kunt een probleem niet plukken als een bloem, die je dan bekijkt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepere wortels.
De president wil geen ja-knikkers om zich heen. Als hij nee zegt, zeggen wij allemaal nee.
De beste idealisten staan wel met hun twee voeten in de modder, en ondertussen met hun hoofd in de wolken.
Eigenlijk zou iedereen die een beetje vastgeroest zit in zijn politieke of vakbonds- en andere positie in ons land, eens naar Azië moeten gaan kijken wat daar aan het gebeuren is.
Oorlogsvoering beperkt zich niet tot het winnen van een oorlog. Het is even belangrijk dat ook de vrede wordt gewonnen.
De rol van de politiek is ondersteuning te bieden voor de rijke waaier van elementen in het hele menselijke leven.
Nergens ter wereld bestaat absolute vrijheid. Vrijheid is altijd relatief.
Het blunderboek van het heden kan niet gesloten worden zoals je dat w̩l kunt met het boek dat de moeilijkheden en de vergissingen van het verleden bevat.
Geef vrouwen gelegenheid en kans, en ze zullen niet erger zijn dan mannen.
Ik kan me nauwelijks een vrouw, een politica voorstellen die er op uit is om oorlog uit te lokken of te laten escaleren.
Ik kan mij moeilijk voorstellen dat iemand, op het staatsniveau, de politiek binnenvalt, zomaar per toeval, een persoon met geen enkele voorafgaande ervaring in leiderschap, zelfs op een lager echelon
Het is de wolf die de schapen aan het nadenken zet.
Er zijn delen van de wereld waar mensen nog op straat bidden. In ons land noemen we hen voetgangers.
Democratie is niet alleen praten, maar ook luisteren.
Het is niet omdat alles anders is dat er iets veranderd is.
Begin met nee te zeggen op elk verzoek. Als je achteraf toch ja moet zeggen, OK dan. Maar als je met ja begint, kun je achteraf geen nee meer zeggen.
Er is geen wet die macht kan geven aan enkelingen, elke wet transfereert macht van enkelingen naar de overheid.
…als de beschaving vooruit wil gaan in de toekomst, dan moet het met de hulp van de vrouwen gebeuren – vrouwen bevrijd van hun politieke ketenen, vrouwen met volle macht om hun stempel op de maatschappij te drukken.
Je moet meer lawaai maken dan wie ook, je moet jezelf meer een stoorfactor maken dan wie ook, je moet meer in de kranten verschijnen dan wie ook, in feite moet je alomtegenwoordig zijn en zorgen dat ze je niet ondersneeuwen, als je werkelijk jouw veranderingen wil doordrukken.
Verlies nooit je geduld met de pers of het publiek – dat is de hoofdregel in het politieke leven.
Parlementen stralen mannelijkheid uit. (exude male-ness)
Politieke gevangenschap is een langzaam dagelijks offer dat zoveel dodelijker kan zijn dan een groot heroïsch gebaar in een ogenblik van emotionele ontworteling.
Moeilijkheden, oppositie, kritiek – deze dingen zijn bedoeld om overwonnen te worden, en er is een bijzonder genoegen in het trotseren ervan en in het als winnaar uit het strijdperk komen.
Vrijheid is niet voor kneusjes. Wie zich in de politiek wil begeven, moet op alles voorbereid zijn.
Radicaliteit is het onvermogen om verandering aan te kunnen, om een begrip complexer te laten zijn.
Niet het zoeken van de waarheid is de kunst – haar te leren verdragen, daar gaat het om.
Vrouwen hebben niet dezelfde toegang tot informele kanalen. Ze spelen geen golf of tennis met invloedrijke mannen, zij lopen niet even langs in een bar om hun politieke contacten te onderhouden, zij zijn geen lid van die societeiten die meestal de eerste treden van de politieke ladder vormen.
Sterke politicae worden afgedaan als schril, luidruchtig, emotioneel. En als doodsteek zegt men dan .
Nadat je de eed hebt afgelegd lig je voortdurend onder de microscoop, je wordt continu bekeken, werkelijk continu.
Ik ben niets, maar in het leven kun je alles leren.
Hoog tijd dat mannelijke leiders naar vrouwelijke leiders kijken als rolmodellen. Ze zullen ontdekken dat overhalen betere resultaten behaalt dan confronteren. In het omgaan met de wereldvolkeren, is het tenslotte verzoening die mensen samenbrengt en hen toelaat samen te werken.
Economische plannen? Die hebben we wel, maar ze blijven geheim.
Ik ben weliswaar president, maar ook nog steeds huisvrouw. En aan het einde van mijn termijn word ik dat opnieuw.
Zonder vijand stelt de mens niets voor.
In een vrije samenleving is het conflict tussen sociale aanpassing en individuele vrijheid permanent, onoplosbaar, en noodzakelijk.
Als je meeregeert, doe dan rustig je bijdrage en ga verder. Doe niet mee om mee te doen; doe je best en wanneer je moet -en je zal moeten- stap dan op en wordt iets anders.
Opgelet voor diegenen die door de politiek bezeten zijn. Zij zijn vaak snugger en interessant, maar er ontbreekt iets in hun aard; er is een gat, een lege plek – en zij gebruiken de politiek om die te vullen. Het laat hen enigszins misvormd.
Als de presidentskandidaat geen gevoel voor humor heeft, moet je er niet op stemmen.
Politici moeten open staan voor kritiek over de manier waarop zij campagne voeren, journalisten moeten openstaan voor kritiek over de manier waarop zij de campagnes verslaan.
Ombudsdiensten kunnen nogal zelfingenomen zijn in hun kritiek. Maar het geweldige aan deze samenleving is dat we onze media overleven en dat we onze politici overleven.
Als je de wereld draaglijk maakt voor jezelf, dan maak je hem ook draaglijk voor anderen.
Het kwaad van de politiek kan niet met politiek bestreden worden…. Als we vijftig jaar geleden Freud achterna gegaan waren (in het bestuderen en aanpakken van de agressie in onszelf) in plaats van Marx, zouden we dichter bij vrede kunnen zijn dan we zijn.
Stellen dat geslacht, afkomst, huidkleur, religie, cultuur, … geen determinismen (mogen) zijn, betekent niet dat wordt ontkend dat er geslachten, afkomsten, huidkleuren, religies, culturen,… bestaan ̩n dat ze gevolgen hebben. Waar het om te doen is, is dat ze niet zouden worden ingeroepen om het menselijk handelen aan banden te leggen, dat ze niet zouden worden ingeroepen om onvrijheid en afhankelijkheid te rechtvaardigen.
Omdat mensen onvolmaakt zijn en blijven, is niets ooit verworven. Noch de democratie, noch de vrijheid noch de emancipatie van de vrouw: noch de vrede. We moeten eraan blijven werken, anders verdorren die principes.
De vrije markt is geen mantra.
Het is mijn overtuiging dat het onbegrip van de Amerikanen voor Europa groter is dan omgekeerd.
Politiek is tevens de kunst van het mogelijke en van de geleidelijkheid, en die te beoefenen is een dagelijkse uitdaging .
Het moment van overwinning is te kort om uitsluitend en alleen daarvoor te leven.
Ik denk dat de sleutel is dat vrouwen zich geen limieten moeten stellen.
Betrokkenheid, het gevoel er bij te horen en niet geïsoleerd te zijn, geeft burgers een goed gevoel, verhoogt hun creativiteit, hun optimisme en stimuleert hun ondernemingsgeest.
Niet de afhankelijkheid van de staat moet beloond worden, maar wel de on-afhankelijkheid van deze staat.
Mensen verdienen meer bewogen politici.
Luisteren (_) is het aanvoelen en herkennen van gistingsprocessen en latent ongenoegen, is het tijdig zien van oorzaken en remediërend optreden alvorens dit ongenoegen en deze mistevredenheid escaleert en uitdeint.
Politiek is geen levenslang metier.
Ik denk ook niet graag in termen van mannen en vrouwen. Het is voor niemand een zacht wereldje, iedereen in de politiek moet op zijn strepen staan.
Je moet regels maken om je samenleving te organiseren, maar je moet zo weinig mogelijk regels maken die geïnspireerd worden vanuit een fundamenteel wantrouwen in die mens. Ik vind dat te veel maatregelen vanuit wantrouwen vertrekken.
De senaat is iets voor ouwe heren h̩. Men beslist er of je de as van een overledene mee naar huis mag nemen of niet.
Politici zijn de meest paranoïde mensen die ik ken. Wij hebben zoveel reglementen en wetten nodig om onszelf in goede banen te leiden, dat de mensen wel mo̩ten denken dat we foefelaars zijn.
Kom je met een idee, dan zegt iedereen: knap prachtig, dat moeten we doen. Vervolgens gaan diezelfde mensen op alle mogelijke manieren op de rem staan.
Als ambitieuze vrouwen opkomen voor minderheden of voor ‘zachte waarden’ voedt dat immers de vooroordelen dat vrouwen als het erop aankomt, toch niet in staat zijn hard op te treden en eigenlijk niet gemaakt zijn voor de politiek.
Je bent voorzitter van mannen en vrouwen. Het is duidelijk dat wanneer je een vrouw bent, er eisen en debatten zijn waarvoor je meer vatbaar bent.
Ik had al lang geleerd dat geschiedenis niet een verslag was van wat werkelijk was gebeurd, maar van wat de mensen in het algemeen dachten dat was gebeurd.
Het woord ‘perceptie’ is plotseling opgedoken en praktisch overal aanwezig. Naast de waarheid heb je ook ‘de perceptie’ en blijkbaar liggen beide zo ver uit elkaar dat het de moeite is om er aandacht aan te besteden.
Maar lieve meisjes in een pastel mantelpakje, die een beetje beduusd op de drempel blijven staan bij het betreden van de politieke cenakels, charmeren misschien wel in eerste instantie de pollcomit̩s en de kiezer. Ze staan zo mooi op een affiche. Op lange termijn zullen ze in de arena van de macht enkel bruikbaar blijken als ze een flinke laag eelt op hun ziel en op hun tenen kweken.
Als vrouwen niet langer alleen maar veilige softe posten bekleden, worden ze gedwongen om staalharde posities in te nemen en daden te stellen waarvan we geneigd zijn ze als mannelijk en dus verwerpelijk te catalogeren.
In 1949 prees Van Cauwelaert de vrouwen omdat ze zich zo bescheiden opstelden en van hun numerieke meerderheid geen misbruik hadden gemaakt om v̩̩l vrouwen naar het parlement te sturen. Dat doen ze tot de dag van vandaag.
Het toekennen van vrouwenstemrecht gebeurde niet vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid, of uit respect voor de democratie. Kille berekening sommeerde de vrouwen naar de stembus. Vrouwen, zo luidde de redenering, stemden juist en dus conservatief.
Politici zijn vaak heel gedreven, maar hebben zeker niet de waarheid in pacht. Daarom is het voor mij heel nuttig om een paar oude krokodillen naast me te hebben. Die moeten nu en dan zeggen: ‘Veulen, gij zijt goed aan het springen, maar je zult snel in de prikkeldraad hangen’.
Het mag gemakkelijk zijn om je antinationalisme in het openbaar uit te dragen, maar dan ook nog a-nationaal blijven is veel moeilijker. Want ook in het West-Europese milieu houdt men niet van mensen die zich nationaal onverschillig opstellen. De trotse West-Europese ideologie van de multiculturele samenleving eist dat je je etnische culturele identiteit duidelijk laat blijken, zodat men je grootmoedig de vrijheid kan schenken om die overal uit te dragen.
Je kunt niet regeren zonder daartoe opgeleid te zijn. Zelfs Plato heeft dat gezegd. Maar het Amerikaanse publiek stelt zich tegenwoordig tevreden met entertainers.
Oorlog is het zich ontvouwen van foute berekeningen.
Als het waar is dat mannen beter zijn dan vrouwen omdat ze sterker zijn, waarom zitten onze sumo-worstelaars dan niet in de regering?
Waarom zou je bij een vrouwenlobby aansluiten om de regering te beïnvloeden over vrouwenzaken, als je zelf minister kan worden?
Voor een koning is de dood beter dan de troon te verliezen en verbannen te worden.
helaas is ook deze uitspraak aan Mrs. T toegewezen : Ik heb niets aan de vrouwenbeweging te danken.
Eens een vrouw tot mans gelijke gemaakt is, wordt ze zijn meerdere.
Eén van de dingen die ik uit de politiek geleerd heb, is dat de mannelijke kunne niet beredeneerd en niet redelijk is.
Als je in de politiek iets wil gezégd hebben, dan vraag je ’t aan een man. Als je iets wil gedààn hebben, dan vraag je ’t aan een vrouw.
Ik blijf tot ik het beu ben. En zo lang Engeland me nodig heeft, zal ik het nooit beu worden.
Niemand zou zich de goede Samaritaan herinneren als hij alleen maar goede bedoelingen had gehad – maar hij had ook geld.
Soms moet je een strijd meer dan ̩één keer vechten om hem te winnen.
Behalve luisteren moeten we de mensen rust en houvast bieden, in een wereld waar alles sneller gaat. (…)’Het zijn elementen van het recept om meer kiezers te bekoren. Het hele recept ken ik niet.
Ik ben in de politiek vanwege het conflict tussen goed en kwaad, en ik geloof dat uiteindelijk het goede zal triomferen.
Consensus is de ontkenning van leiderschap.
Als je altijd ja knikt ben je een trut, maar ̩̩één keer ‘neen’ en je bent een stout wijf – maar liever dat h̩ee.
Je kunt twee dingen doen: je mond houden – wat ik niet makkelijk vind, of een heleboel heel snel leren – wat ik geprobeerd heb te doen.
In het algemeen zijn vrouwen grotere pacifisten dan mannen.
Er is geen democratie in onze mooie democratische landen. Waarom? Vrouwen hebben niet hetzelfde aandeel in het beslissingsproces als mannen.
Ik denk dat het groeiend aantal vrouwen als staatshoofd er is dankzij de inspanning die vrouwen zelf hebben gedaan om vrouwen te promoten.
Ze hebben mij verkozen omdat ik een vrouw ben en ondanks het feit dat ik een vrouw ben.
We zijn een realiteit geworden, wij vrouwen die de top bereikt hebben. En onze eerste doelstelling moet onze zichtbaarheid zijn, voor vrouwen en mannen.
Iedere keer dat een vrouw zich verkiesbaar stelt, is het zoals een steen in een vijver gooien. Het uitkringend effect is voelbaar ver buiten het contactpunt.
Vice-president – dat klinkt wel goed!
De eigenaardige aantrekkingskracht van deze job (volksvertegenwoordiger) is de illusie dat je ofwel nuttig bent, of het zou kùnnen zijn (…) en dat is zo verleidelijk.
Partijstructuren doen er welzeker toe. Wanneer de deur van een rokerige kamer gesloten wordt, zit er zelden een vrouw aan de binnenkant.
Winnen mag dan niet alles zijn, verliezen is ook niet aanbevelenswaardig.
Stoerheid hoeft niet in een driedelig maatpak te zitten.
Indien de Verenigde Naties als een land op zichzelf zijn, dan is hun voornaamste exportproduct: woorden.
Vriendschap en erkenning staan zeer zwak tegenover ambitie.
Je verandert wetten door van wettenmakers te veranderen.
Ik werk nu voor de tijd dat ongekwalificeerde zwarten, kleurlingen en vrouwen de ongekwalificeerde mannen zullen vervoegen om onze regering te leiden.
Roem is een zware last, een dodelijk gif – en het is een kunst om het te dragen. Weinigen bezitten die kunst.
Er bestaat geen enkele hoop zelfs dat de vrouw, met haar stemrecht, ooit de politiek zal zuiveren.
Het politieke strijdperk laat ons geen alternatief : men moet ofwel een clown ofwel een schurk zijn.
De corruptie van de politiek heeft niets te maken met de waarden, of het gebrek aan waarden van de verschillende politieke personaliteiten. De oorzaak van corruptie is altijd puur materieel.
Ik zou met de duivel overeenkomen, wanneer het welslagen van een onderneming waarin ik geloof er van afhing.
Wie zou eraan weerstaan ? Maar wat is ze ijdel, dat soort macht. En de andere, de echte macht, het beheersen van de dingen, de bekwaamheid er de loop van te beïnvloeden, wat is het zeldzaam haar te kunnen uitoefenen …
Wat weten we tenslotte over de macht, behalve dat de hermelijnen mantel ook van lood is?
Macht maakt mannen meer vatbaar voor verleidingen, en vrouwen meer op hun hoede ervoor. Ook benaderen vrouwen met wantrouwen die snoepers die zeggen bang te zijn om te verdikken, terwijl ze een chocoladepudding voor zich hebben staan.
Alle missionarissen zijn mijn vijanden, zelfs wanneer zij een goed doel hebben …
Hoe subversiever de ideeën zijn, hoe bescheidener de taal zou moeten zijn om ze in uit te drukken. Maar wanneer je de meeste ideeën nader bekijkt, zie je dat, wanneer de terminologie weggeschrapt wordt, je meestal slechts platitudes overhoudt.
Wanneer je een strijd voert moet je aanvaarden dat je vijanden hebt.
Het is het volk dat optochten organiseert, politici lopen op kop alsof zij de leiding hebben.
Je kan niemand de hand schudden met gebalde vuist.
Het lijkt mij dat westerse vrouwen vaak heel hard hebben moeten vechten om hun rechten te bekomen. Dat liet hen niet veel tijd om daarnaast ook nog hun kunde te bewijzen. Die tijd moet nog komen.
Er zijn veel soorten oorlog. De ene oorlog is juist voorbij maar ik weet niet of er al wel vrede is.
Het is door balkanisering dat regimes zich kunnen bedienen van horreur en angst. Ieder dictatorschap is gebaseerd op dit principe. Men begint bang te zijn van de eigen schaduw…
Tot voor kort wisten de toffe meiden niet hoe het toffe jongens netwerk in elkaar zat. Vrouwen wisten niet dat zij een netwerk nodig hadden om aan de top te komen. Ze dachten dat het voldoende was om hard te werken, en uiteindelijk zou de organisatie hun waarde erkennen en bekwàme mensen bevorderen. Vrouwen weten nu dat naast hard werken en bekwaam zijn, zij ook een ondersteunend netwerk nodig hebben.
Het verlangen om grote inspiratie op te wekken, wekt uiteindelijk alleen meer verlangen.
Wat zou ik een fantastisch mens kunnen zijn als ik een bekwame jonge man had die zijn leven aan mij zou wijden, zoals al die secretaresses en helpsters doen voor hun mannelijke bazen.
Een ‘goed mens’ zijn is iets waar je aan moet werken; goedheid houdt de keuze in om goed te zijn.
Ik probeer m̩̩eer te doen dan ik beloofd heb, in plaats van andersom.
Als protest rondrijden in toeterende auto’s – wat verander je daar nou mee? We moeten boeken schrijven, essays publiceren en toespraken geven.
Als we de zitjes in het parlement op basis van competentie zouden invullen, dan hadden we allang een gelijke man-vrouwverdeling.
Het onevenwicht M/V maakt deel uit van de kloof tussen de mensen en de politiek.
Vrouwen betalen voor alles de rekening… Ze krijgen meer eer dan mannen wanneer ze slagen voor vergelijkbare feiten. Maar, tegelijkertijd krijgen vrouwen ook meer aandacht wanneer ze falen.
Vrouwen moeten, net als mannen trouwens, proberen het onmogelijke waar te maken. En wanneer ze falen, moet hun mislukking juist een uitdaging betekenen voor anderen.
Als ik niet enige vorm van opvoeding had genoten, zou ik nu niet in staat zijn mijn geld te tellen.
Het is nooit te laat om te zijn wat je had kunnen zijn.
Er komen nu meer en meer vrouwen in de politiek, maar het blijft een zwaar beroep, vooral fysiek.
Zonder quota stonden we geen stap verder. Er waren meer dan honderd jaar geen vrouwen in de politiek, en nu w̬el!
Mannen willen iets ‘zijn’, vrouwen willen iets ‘doen’. Ik denk vaak ‘los het liever op, zit hier niet te zeveren of te paraderen’.
Politici worden verkozen om de maatschappij te verbeteren, niet om aan sociaal dienstbetoon te doen.
Particratie is de pest van de politiek, en speelt meestal in het nadeel van de vrouwen. Het is deze pest die middelmatige individuen in staat stelt zich te positioneren en zich te handhaven. Het is deze pest die de onderdanigheid van de hovelingen aanmoedigt, en zwakke karakters, belust op persoonlijk voordeel , recht in de armen van justitie drijft. Het is de particratie wiens leus het is : ‘Waartoe dient de macht, tenzij om ze te misbruiken?’
Bestaat er een moraal wanneer we over politiek spreken ? Neen, want de wet van de sterkste heerst over het uitdelen van de machten. Bestaat er een ethiek wanneer we over politiek spreken ? Sommigen onder ons practiseren een geweldloosheid, die hen echter niet zeer ver brengt! Bestaat er hoffelijkheid in de politiek ? Deze verfijnde vorm van respect voor de ander lijkt vandaag schromelijk afwezig in het politieke discours.
De vrouw die voor het Blok stemt is ni̩t de gedoodverfde huisvrouw. Huisvrouwen stemmen veeleer blanco dan voor het Blok. (…) Maar dat er ook bange blanke vrouwen bestaan, zoveel is zeker.
Ik denk dat vooral in de OCMW-besturen in de nabije toekomst mànnen een beroep zullen moeten doen op de nieuwe grondwet, om een voldoende aanwezigheid van hun seksegenoten te verzekeren.
Liberalisme heeft een toekomst in Zuid Afrika, maar fundamentele veranderingen zullen veel langer duren dan de meeste mensen denken.
Geen tranen meer nu. Ik zal denken aan wraak.
Iedereen krijgt de hele dag door zoveel informatie, dat ze hun gezond verstand verliezen.
Iedereen weet dat als je te voorzichtig bent, je zo bezig bent met voorzichtig zijn dat je zeker zult vallen.
Een publiek is altijd verwarmend, maar het mag nooit nodig zijn voor uw werk.
Politiek is religie, moraal en poëzie in ̩̩één verenigd.
De moraal moet de berekening leiden, en de berekening moet de politiek leiden.
Als vrouw heb je het moeilijk om jezelf door te drukken, maar slechts tot een zeker stadium. Daarna wordt het vrouw-zijn zelfs een voordeel.
Het pluralistisch karakter van mijn partij moet ook betekenen dat de vrouwen er iets te zeggen hebben.
Natuurlijk heb ik het voordeel gehad een naam met een bekende politieke traditie te dragen, maar men verwijst altijd naar mijn vader Paul-Henri, en vergeet zijn voorgangster : mijn grootmoeder Marie die de eerste vrouwelijke senator in België was.
De politiek verlaten zou geen grote catastrofe zijn. Voor een man vaak wel. Het is een groot voordeel een vrouw te zijn, kinderen en kleinkinderen te hebben, en twee voeten in het echte leven.
De kleine en nieuwe partijen staan veel meer open voor vrouwen dan de grote traditionele. Werd ik immers niet eerste Belgische vrouwelijke partijvoorzitter bij het FDF?
De enige belangwekkende antwoorden zijn die welke de vraag doen vergeten.
Ik wil de problemen die politicae ondervinden in de combinatie werk-gezin niet onderschatten, allesbehalve. Ik meen echter dat zij samen met mij zullen beamen dat het grootste probleem niet deze combinatie is, maar de reflex tot machtsbehoud en de vigerende mentaliteit.
Ik kan er niet goed tegen dat men van de politiek altijd zo’n last maakt. Politiek is ook aangenaam en plezant. Je krijgt zo’n breed zicht op de wereld, je komt met zoveel interessante mensen in aanraking, je bent een spreekbuis voor alle mensen.
Vrouwen worden bekeken vanuit een bepaald perspectief. Niet als seksobject, dat bedoel ik niet. We worden in de eerste plaats als vrouw bekeken en dan pas als politieker. Mannen worden onmiddellijk als politieker bekeken, zie je. Ik heb dat heel mijn leven geweten.
De pers onthoudt het aantal voorkeurstemmen van Dehaene en van nog een paar mannen, maar van de vrouwen niet. Het is alsof wij onzichtbaar zijn. Wij behoren niet tot hun groep.
Het zijn niet de kleine gevechten die moeilijk zijn in de politiek. Maar de constante van te weten dat er in de macht geen evenwicht is zodat je verplicht bent je te schikken naar de andere.
Insisteren op ultieme veiligheid is voor mensen die het lef niet hebben om in de echte wereld te leven.
Ik vrees niets zoveel als een man die de hele tijd geestig is.
Begrip, zelfs als dat pijnlijk is, is beter dan het negeren van feiten.
Meer vrouwen verwierven macht in de veertiger oorlogsjaren dan wanneer ook in de geschiedenis. Ze werden weerstanders, spionnen, activisten. Wanneer de regels verbroken worden of overhoop gegooid, voelen zij dat ze alles aankunnen. De meeste vrouwen vandaag vinden dat ze volgens de regels moeten spelen. Maar zo beperken ze zichzelf. Vrouwen zijn vredelievend en zoeken stabiliteit, maar deze omstandigheden zijn zelden in hun voordeel. Princessas zien in dat kansen geboren worden uit chaos. De truuk in deze relatief vredevolle tijden is om chaos te creëren en tot je voordeel te gebruiken.
Machiavelli dacht dat een goede man geen schijn van kans had; hij zou ten onder gaan tussen de vele slechterikken. Een princessa weet dat het irrelevant is of mensen goed of slecht zijn. Zij die zich laat leiden door principes, niet door de wetten van goed of kwaad, kan niet aan banden gelegd worden.
Wie weet, misschien heeft de 21ste eeuw dàt voor ons in petto. Het ontmantelen van het Grote. Grote bommen, grote dammen, grote ideologieën, grote tegenstrijdigheden, grote landen, grote oorlogen, grote helden, grote vergissingen. Misschien wordt het de eeuw van het Kleine.
Een ezel op twee benen kan generaal worden en toch een ezel blijven.
Niemand kan je een minderwaardigheidsgevoel geven zonder je toestemming.
Ik heb enkel gedaan wat ik moest doen, naargelang de dingen zich voordeden.
Je bewondert altijd datgene wat je echt niet begrijpt.
Politiek engagement is geen zaak van geloof, maar een onvermijdelijkheid. Wij leven evenzeer in een politiek als in een metereologisch klimaat.
In hun panische angst om voor oude trutten te worden aanzien, gaan al te veel autoriteiten van alle geledingen (…) zich haasten om achter de opstandige jeugd te gaan staan of die zover mogelijk tegemoet te komen.
O vrijheid ! O vrijheid ! Welk een misdaden worden in uw naam bedreven.
Gesteld zijn op satire wijst op een geest die er plezier in schept anderen te irriteren; zelf heb ik me nooit kunnen amuseren met het doden van vliegen.
De zwakken beven voor de publieke opinie, de dwazen tarten haar, de wijzen beoordelen haar, en de handigen sturen haar.
Ik denk dat vooral in de OCMW-besturen in de nabije toekomst mannen een beroep zullen moeten doen op de nieuwe grondwet, om een voldoende aanwezigheid van hun seksegenoten te verzekeren.
Geen enkel terrein in de politiek moet uitsluitend aan de mannen overgelaten worden, ook niet de economie en de financies. Ik zeg niet dat we in hun plaats moeten treden, maar zeker w̩l optreden waar de mannen tekortkomen.
…het geheel van de politieke randactiviteiten zijn in feite geschapen voor mannen : de meetings, de tijdrovende vergaderingen, de uithuizigheid, de zitdagen in caf̩s, het zogenaamde dienstbetoon dat elk vrij ogenblik kan onderbreken … allemaal zaken tegenover welke wij tot op heden geen vrouwelijke vormen hebben geplaatst.
…besprekingen in het Parlement, de commissievergaderingen …dat is zeer omvangrijk en dikwijls zwaar werk… doch het is niet zwaarder voor een vrouw dan voor een man.
We gaan ervan uit dat politici geen eer hebben. (…) De schande van hun politiek is niet zozeer dat hooggeplaatste mannen liegen, danwel dat ze het met zoveel onverschilligheid doen, en zo eindeloos, en nog steeds in de verwachting dat ze zullen geloofd worden.
Liegen gebeurt met woorden, maar ook met stilte.
Je kan geen oorlog winnen, net zo min als je een aardbeving kunt winnen.
Het kan niet genoeg benadrukt worden dat de grondwet een begrenzing voor de regering is, niet voor het individu – zij schrijft niet het gedrag voor van de individuele burger, maar wel het gedrag van de overheid – zij is geen charter voor de machten van de regering, maar een charter dat de burger moet beschermen tegen de regering.
Individuele rechten kunnen niet aan een stemming onderworpen worden; een meerderheid heeft niet het recht de rechten van een minderheid weg te stemmen; de politieke functie van rechten bestaat er juist in om minderheden tegen meerderheden te beschermen (en de kleine minderheid is het individu).
De drang naar macht is een onkruid dat groeit op het braakliggend terrein van een leeg hoofd.
Beschaving is de evolutie naar een maatschappij van de privacy. De wereld van de barbaren is publiek, onderworpen aan de wetten van de stam. Beschaving is het proces dat de mens bevrijdt van de mensen.
Het is niet wat je b̩ent dat belangrijk is, maar wat de mensen d̩énken dat je bent.
Ik hou m’n hart vast als een jonge politicus moet incasseren – omdat die niet op een andere manier reeds heeft leren omgaan met verwerken, met verlies.
Mensen die niet gaan stemmen hebben geen kredietlijn bij de verkozenen, en vormen op die manier geen bedreiging voor die politici die tegen onze belangen ingaan.
Denk niet dat je recht hebt op iets waarvoor je niet gezweet en gevochten hebt.
Wat doen een paar leugentjes op TV ertoe? Zij kunnen geslikt, verteerd en weer uitgescheiden worden – of de mensen volgen om in de vergetelheid te zinken, wanneer ze wegsluimeren.
Een lafaard is een mens in wie het instinct tot zelfbehoud normaal functioneert.
Mensen waarderen eerlijkheid meestal alleen als die positief voor henzelf is.
Wij zijn vrouwen, wij zijn moeders, en als men onze mening zou gevraagd hebben, ben ik zeker dat een heleboel oorlogen had kunnen vermeden worden.
Geef een vrouw in de derde wereld zaadjes en ze zal met de helft iets koken en de andere helft planten. Een paar jaar later heeft ze een hele tuin of zelf een kleine plantage. Geef die zaadjes aan een man en hij zal er een gsm mee kopen.
Politiek is de beste vorm van gratis entertainment die men ooit heeft uitgevonden.
Vrijheid is alleen en uitsluitend vrijheid voor de andersdenkende.
Ik heb geen warme persoonlijke vijand meer over. Ze zijn allemaal dood. Ik mis hen vreselijk, want ze hebben mijn persoon mee gedefinieerd.
De Europese vooruitgang is nog lang niet ambitieus genoeg.
We moeten de rapporten over schendingen van mensenrechten leren begrijpen als waarschuwingssignalen. Om te voorkomen dat een crisis escaleert in een gewapend conflict moeten we leren om in een vroeg stadium actie te ondernemen.
De Verenigde Naties, die het nodig vonden een decennium van de vrouw uit te roepen (…), geven in hun eigen organisatie niet bepaald lijfelijk een goed voorbeeld van evenwichtige vertegenwoordiging – het is nog steeds nogal een mannelijk bastion.
Ik dacht: ik zal het eens proberen in de politiek, en als het mij niet aanstaat ben ik weg. Maar dan besef je dat je een enkele richtingsstraat bent ingeslagen, en je blijft omdat er een voortdurende uitdaging is.
Er zijn bepaalde types die politiek geworden zijn uit een soort religieuze overweging. Ik denk dat dit redelijk veel voorkomt bij socialisten. (…) Als je niet in de hemel gelooft, dan geloof je maar in socialisme.
Het is bijna onmogelijk voor een westerling om het Westen niet te zien als een godsgeschenk aan de wereld.
Politieke correctheid is het natuurlijke continuüm van de harde partijlijn. We zien hier immers opnieuw een zelfuitgeroepen groep vigilanten hun visie aan anderen opdringen. PC is eigenlijk een erfenis van het communisme, alleen zien de PC’ers dat zelf niet in.
Het is goed om een eindpunt te hebben waar je heen wil, maar het is uiteindelijk de reis die van belang is.
Mogelijkheden zijn gewoonlijk vermomd als hard werk, dus herkennen de meeste mensen hen niet.
Het is niet nodig een goed mens te zijn om te kunnen raden wat een goede en pure ziel in bepaalde omstandigheden zal doen.
Morele properheid is net als lichamelijke niet eens en voorgoed verworven: ze moet behouden en hernieuwd worden door de goede gewoonte van oplettendheid en discipline.
Een nieuwkomer in het parlement valt eigenlijk ‘beter’ in de oppositie, met grotere vrijheid om je mening te uiten en het poltieke spel te leren.
Machthebbers zullen zelfs een pausbezoek proberen uit te melken als ze denken dat het hun macht helpt consolideren, zelfs al zijn het geen katholieke partijen.
Over het algemeen doen vrouwen iets rustiger aan politiek, ze laten iedereen makkelijker aan het woord komen (…) ze hebben die drang niet zo om zich kost wat kost in debat of gesprek voortdurend te manifesteren. Iets minder hanengedrag dus…
De debatcultuur bij politici is niet wat-ie zou moeten zijn: men wil te veel gelijk halen, terwijl de luisterbereidheid in vele gevallen ontbreekt.
Inderdaad, er moeten meer vrouwen minister worden, maar in de eerste plaats zouden er meer vrouwen moeten komen op de plaatsen waar de lijsten worden samengesteld. Dan worden er m̩̩r vrouwen verkozen en volgt daaruit vanzelf dat er meer vrouwen in de regering komen.
Het is de taak van de vrouwen die nu al politiek actief zijn om de anderen mee over de lijn te trekken en ze te overtuigen om in de eerste plaats deel te nemen, in de tweede plaats hun mandaat ook effectief op te nemen.
Zelfs een politieke laatbloeier kan nog alles aan. Ikzelf heb nooit plannen gemaakt. Als je een carri̬re begint te plannen, komt er niets van.
Je mag nooit vergeten dat de Europese Unie een proces is. Het verandert onderweg de hele tijd van aard.
Vrouwen zijn doortastender dan mannen in het breken van de gietvorm, en dat ontlokt altijd oppositie – niet alleen in de politiek trouwens.
Er zijn meerdere manieren om Europeaan te zijn, en het ene land kan zijn definitie niet opleggen aan een ander land.
De Europese Conventie als te vette melk die nog ontroomd moet worden opdat iedereen ervan zou kunnen drinken. En vele discussies moeten minstens tot de pasteurisatie leiden…
Om te bereiken wat ik wil zal ik mijn volle gewicht in de weegschaal werpen, inclusief mijn slechte karakter.
Vrouwen in de politiek zijn niet anders dan zogenaamd ‘gewone’ vrouwen.
Wij vrouwen hechten weinig belang aan de uiterlijke tekenen van de macht; we hebben geen tijd te verliezen, omdat we nog zoveel andere dingen moeten doen. Het is mijn ervaring dat vrouwen daardoor sneller tot oplossingen komen.
Meer vrouwen in de regering is dus ook op dat vlak (niet blijven hangen op restaurant of caf̩) een stap vooruit: hoe minder volk er informeel blijft navergaderen, hoe kleiner de kans op parallelle besluitvorming.
Stemrecht betekent niets voor vrouwen. We zouden gewapend moeten zijn.
Onze vijand is traditioneel ook onze redder, doordat-ie ons weerhoudt van oppervlakkigheid.
De wereld zou er een stuk beter voorstaan met een vrouwelijke premier. Ik ben kandidaat.
Sommige mensen hebben comunicatieadviseurs, en de rest van ons heeft een moeder.
Ik beweer niet dat vrouwen wijzer of beter zijn dan mannen, maar het is toch wel zo dat vrouwen in machtsposities andere dingen op de agenda plaatsen en behandelen.
De weinige vrouwen in de politiek zijn stuk voor stuk hun zitje waard. Is het per definitie een slechte zaak dat alleen de meest gekwalificeerde en gemotiveerde vrouwen in de politiek zitten? We moeten eerder nagaan of de mannen ook hun zitje waard zijn.
Het grootste gevaar is niet het terrorisme, Irak of de as van het kwade, maar een gebrek aan leiderschap, eerlijkheid en gevoel.
De haan mag dan wel kraaien; het is de kip die de eieren legt.
Terwijl democratie op lange termijn de meest stabiele regeringsvorm blijkt, is zij op korte termijn de meest kwetsbare.
Om Europa te begrijpen moet je een genie zijn – of Frans.
Ik ben het er absoluut niet mee eens dat men het politiek bedrijf overlaat aan een aantal leeftijdscategorieën. Dit past niet in een democratie, zeker niet in tijden van vergrijzing.
Een van de grootste uitdagingen van de nieuwe eeuw is: hoe mensen bij de politiek te betrekken, hoe de kloof tussen mensen en politiek te dichten – zonder demagogisch te worden, zonder teveel te simplifiëren.
Als je een mooie tijd wil beleven, moet je zelf wat stichten. Er gaat niets boven pionierswerk.
Ik ben er van overtuigd dat mensen die zeer cynisch zijn op politiek gebied, ook geen zonnestraaltjes zijn als het om andere vlakken van het leven gaat. Ze hebben meestal een negatief beeld van de mens en de weerld in het algemeen. En misschien ook wel van zichzelf.
Als je aan partijpolitiek doet (…) wil je mee een beleid voeren. Elke kans die je krijg om dat te doen, moet je grijpen. Anders moet je maar vanuit een actiecomitee of een beweging actie voeren.
Vrouwen in de politiek worden geduld in de rol van chihuahua, niet van pitbull.
Als partijvoorzitter wordt er van je verwacht continu beschikbaar te zijn. En dat terwijl kinderen net structuur nodig hebben. In de politiek vandaag wordt daar veel te weinig rekening mee gehouden. Noem mij één vrouwelijke partijvoorzitter met kleine kinderen. Die is er niet.
Als ik een 46-jarige man met pak en das geweest was, dan had niemand eraan getwijfeld dat ik, die vier jaar kabinetschef ben geweest, veel ervaring heb. Nu twijfelde men aan mijn ervaring omdat men een jonge vrouw zag. (na haar kandidatuur als partijvoorzitter)
Wat mij stoort, is dat de mensen die de toekomst moeten maken, soms niet meer lijken te geloven in de toekomst. Hoe wil je van mensen vragen dat zij geloven in morgen als jij, als politicus, het al opgegeven hebt? Neem lukraak tien interviews van politici uit alle partijen: niet ̩̩n die durft te zeggen dat hij gelooft dat we de dingen beter kunnen maken.
Republikeinen zijn tegen vrouwenonderdrukking en Democraten ook. Het is dan ook een beetje belachelijk om deze onderwerpen te politiseren. Vrouwenonderdrukking is gewoon een wereldvraagstuk.
Het heeft geen zin een Utopia te bouwen. Iedereen kan op papier een modelstaat maken. Nu is er nood aan realisme.
Positief effect op de politiek, meer vrouwen? Hmm, daarvoor moet je met nog meer zijn, denk ik. Al hoor ik geregeld mannen zeggen dat er iets in de sfeer verandert als je zelfs maar met één vrouw aan tafel zit.
Er is een speciale plaats in de hel voor vrouwen die andere vrouwen niet helpen.
Vrouwen zijn altijd het onderwerp van kritiek als ze in het openbaar teveel gevoelens tonen.
De meeste mensen die een punt willen maken, zijn helaas niet scherp genoeg.
Er is meer begrip voor mensen die vanwege het belastingtarief een land ontvluchten dan voor mensen die vluchten voor honger, oorlog en dood.
Tegens racisme zie je overal banners, maar voor gendergelijkheid doet men niets.
Mensen zouden hun geloofsovertuiging beter voor zichzelf houden. Religie scheidt mensen van elkaar. Soms is godsdienst een obstakel om vrij en dynamisch te denken.
Als ik ooit minister word, wil ik minister van Defensie én van Vrouwenrechten zijn. Want de grootste oorlog die trouwens niemand bespreekt, is de stille oorlog die men elke dag opnieuw tegen miljoenen vrouwen en meisjes voert.
Door me politiek te engageren en mijn principes te verdedigen investeer ik ook in mijn stad, mijn land, integratie en vrouwenrechten.
Ik neem het de vrouwen kwalijk die genieten van de voordelen van het feminisme, zoals een beter loon, maar er verder niet mee geassocieerd willen worden. Wie het goed heeft, vergeet dat het slecht gaat met anderen.
Het zijn niet meer de alfamannen die de grootste leiders zijn. Je kunt ook op een empathische manier moeilijke beslissingen nemen.
Een liberale partij strijdt voor waarden die misschien beter aanslaan als het economisch goed gaat dan als het crisis is. Maar dat wil niet zeggen dat je niet voor die waarden moet blijven strijden.
Vrouwen zijn geen doelgroep. Vrouwen vormen de meerderheid van de bevolking. (over het verschil tussen quota voor vrouwen of voor andere groepen)
Ergens geraken als vrouw is gewoon moeilijker dan er ‘zijn’.
Vrijheid kan niet gekooid worden in een charter of klaar-voor-gebruik overgemaakt worden aan de volgende generatie. Elke generatie moet vrijheid heruitvinden voor haar eigen tijd. Of we de vrijheid wel of niet kunnen grondvesten ligt dus in onze eigen handen.
Het gebruiken van ‘godsdienst’ als een excuus om de vrijheid van mening de onderdrukken en mensenrechten te ontzeggen, is niet beperkt tot één bepaald land of tijdperk.
Geld heeft voor mij maar een klank: vrijheid.
Niet alle verandering is groei, zoals niet alle beweging vooruitgang is.
Vrijheid is kwetsbaar en moet beschermd worden. Haar opofferen, zelfs als tijdelijke maatregel, is haar verraden.
Behou je het recht voor om te denken, want zelfs fout denken is better dan helemaal niet denken.
Ik ben op deze wereld gezet om hem te veranderen.
Als je denkt dat je te nietig bent om een verschil te kunnen maken, dan heb je ’s nachts nog nooit last gehad van een mug.
Vrijheid? Je vraagt me naar vrijheid? Ik zeg je eerlijk: ik weet meer over wat vrijheid niét is dan over wat het wel is.
Ik heb duizenden slaven bevrijd. Ik had er duizenden meer kunnen bevrijden als zij geweten hadden dat ze slaven waren. f
De meest voorkomende manier dat mensen hun macht uit handen geven, is door te denken dat ze er geen hebben.
Vooroordeel overleeft zelden ervaring.
Het is de politiek die de economie bepaalt, het is de politiek die sociale normen bepaalt – en tot we politieke macht verwerven, gaan we geen grote voorwaartse stappen zetten. Daarom moet ieder vrouw hier aanwezig zich inzetten om vrouwen verkozen te krijgen.
Er is geen lente zonder bloemen, en op dezelfde manier kan er ook geen Arabische Lente zijn zonder vrouwen.
Waarom worden vrouwen niet kwaad, delen ze niet links en rechts tikken uit? Het is tijd dat vrouwen ophouden om op een beleefde manier kwaad te zijn.
Als ik een man was dan zouden ze denken dat ik gewoon sterke meningen heb. Maar aangezien ik een vrouw ben, ben ik ‘moeilijk’.
We moeten niet langer “beter dan mannen” zijn om aanvaard te worden, en onze huidige strijd is niet langer voor de jure maar voor de facto erkenning. Toch worstelt men er nog steeds mee om ons top posities te geven: het delen van verantwoordelijkheid, gelijk loon, en evenwicht tussen professioneel en privéleven worden niet altijd hetzelfde ervaren aan de twee kanten van het glazen plafond.
Als antwoord aan een journalist die me een paar maand geleden vroeg naar de kracht van vrouwen in tijden van crisis, heb ik geglimlacht en geantwoord dat als Lehman Brothers “Lehman Sisters” waren geweest, de huidige economische crisis er heel anders zou hebben uitgezien. het was een geestigheidje, natuurlijk, maar eentje dat toch wel iets zegt over hoe ik de dingen zie.
Als kinderen zouden moeten leren over (…) hoe de regering werkt, over hoe deze natie ontstaan is, (…) dan zouden we misschien niet zoveel belachelijke voorstellen uit de mond van dwaze oude mannetjes horen komen.
Als politicus heb je macht, maar tegelijk heb je niet eens macht over jezelf. Je mag niet eens meer zeggen wat je zou willen zeggen, want elk verkeerd woord kan een rel veroorzaken. Dat is de ironie van de machthebber. Het risico van zeggen wat je echt denkt, is te hoog.
Dat je ook ander beleid krijgt met meer vrouwen aan de macht, geloof ik niet. Dat er met vrouwen in de bestuurskamer geen bankencrisis zou gekomen zijn? Ach, schei toch uit met die onzin. De mannelijke bestuurder is niet één type, de vrouwelijke ook niet.
Je zou kunnen zeggen dat vrouwen over het algemeen minder hun emoties verbergen op zo’n vergadering. En dat ze minder gezagsargumenten gebruiken. Je zult een vrouw zelden horen zeggen: ‘Het is zo omdat ik de baas ben’. Niet omdat we niet weten hoe het machtsspel gespeeld wordt. We vragen ons gewoon sneller af waarom je spelletjes moet spelen als het ook zonder kan.
Vrouwen moeten wel degelijk meer aan de top verschijnen, omdat je anders bakken talent wegkiepert, op basis van een arbitrair criterium. Als je uit de hele samenleving talent put, in plaats van alleen uit de mannelijke helft, heb je meer kans op nieuwe inzichten en andere perspectieven. Je hebt dus meer kans op beter bestuur. Maar dat betekent niet dat vrouwen in het bestuur automatisch tot een betere samenleving leiden.
Ik zit niet in de politiek om alleen maar applaus te ontvangen; (…) Ik word liever een harde tante genoemd dan onbekwaam.
Ik ben niet tégen de overheid: de overheid mag zelfs sterk zijn. Maar ze mag enkel de doelstellingen uitzetten.
Het meeste kwaad in de wereld gebeurt door goede mensen, en niet per ongeluk, vergissing of verzuim. Het is het resultaat van hun bewuste , lang volgehouden daden, die ze zien als gemotiveerd door hoge idealen en gericht op rechtschapen doeleinden.
De (Britse) politiek heeft meer “verdomd lastige vrouwen” nodig.
Het is geweten dat ik van schoenen houd. Dit is niet iets dat mij als vrouw of als politica bepaalt, maar het bepaalt mij blijkbaar wel in de ogen van de pers.
Ja, er zijn twee mannen voor nodig om de schoenen van één vrouw te vullen.
Ik hoop dat de Amerikanen een vrouwelijke president zullen hebben nog voor wij een vrouwelijke premier hebben.
Een plan B mag ik niet hebben, vind ik. Omdat ik dan zou denken dat er een gemakkelijkere weg is.
Ik wil in geen geval de uitdagingen die vrouwen moeten confronteren in gelijk welke cultuur minimaliseren. Volgens mij worden vrouwen in iedere cultuur gemarginaliseerd, maar soms in meer extreme mate.
Een vorst heeft, strikt genomen, alleen maar ogen en oren nodig; de mond dient hem slechts om te glimlachen.
Dat men uw raad niet opvolgt is niet erg; maar als hij half opgevolgd wordt is dat verschrikkelijk.
Het Lelijke wordt vaak Waarheid en het Ruwe Eerlijkheid genoemd.
Een ideaal is voor het leven wat zonlicht is voor het landschap; het verspeidt ook over de meest alledaagse voorwerpen een betoverende gloed.
Een goed compromis is er één waar iedereen aan bijgedragen heeft.
“Wenn ich da immer gleich eingeschnappt wäre, könnte ich keine drei Tage Bundeskanzlerin sein.” zou ik nog geen drie dagen bondskanselier kunnen zijn
Wir schaffen das.
Soms ben ik liberaal, soms ben ik konservatief, soms ben ik christelijk-sociaal – zo zit dat in mijn partij de CDU.
Niet iedere heilige koe kan door een principe gerechtvaardigd worden.
Als de hele wereld zwijgt, kan zelfs één stem machtig klinken.
Ik geloof heel sterk dat je nooit gedurende een bepaalde periode de ‘voormalige’ wat dan ook moet zijn.
Politiek is een zaak van nooit vergeten dat het allemaal om mensen draait.
Het is ook onze morele plicht om als Westerse vrouwen (en mannen) begaan te zijn met de vrouwenrechten in andere delen van de wereld.
Politiek is geen hobby maar veeleer een erg verrijkende activiteit. En daarom ga je in de politiek: omdat je er mee voor kunt zorgen dat we er met z’n allen op vooruit gaan.
Voor zover ik weet, is geen enkele oorlog ooit door vrouwen gestart.
Deze eeuw zal de vrouwelijke eeuw worden, met de start van she-politics, she-economy en she-society.
De politiek verafschuwt een vacuum. Als het niet gevuld wordt met hoop, zal iemand het volkappen met angst.
Ik kan enkel concluderen dat we heel weinig verschillen van chimpansees. We zijn allebei evengoed in staat tot geweld en oorlog als mededogen en liefde.
Je bent niet verkozen voor een partij, wel voor elk lid van de bevolking.
Als je iets niet begrijpt, stel vragen. Als je je ongemakkelijk voelt over het stellen van vragen, zeg dan dat je je ongemakkelijk voelt voor het stellen van vragen en stel dan toch je vragen.
We moeten allemaal feminist zijn. (we should all be feminists)
We moeten oude ideeën waarin we gevangen zitten ontmaskeren en ze vervangen door nieuwe ideeën die ons kunnen inspireren.
We kunnen de grotere thema’s niet aanpakken tenzij we ook zaken over persoonlijke vrijheden aanpakken.
De kinderen meenemen naar het parlement of naar kantoor als er oppas is, dat moet normaal en gebruikelijk worden.
Het is heel moeilijk voor een vrouw om door te stoten in de politiek, en het is niet ik die dat zeg, het zijn de cijfers die spreken.
Wie tegen moslims is, is zogezegd geen racist maar ‘verdedigt de verlichting’.
Ik stoor me hard aan het niveau van de politiek. Het is soms een gigantische beerput.
Als de facho’s gewoon in debatten zitten, en zelfs in raden van bestuur van de media, en geheel zonder cordon sanitaire aan alle tafels uitgenodigd worden – is het dan verwonderlijk dat de populisten in vergelijking redelijk overkomen? En dat die populisten kunnen claimen dat ze de verdedigers van de waarden van de Verlichting-Met-Hoofdletter zijn, zonder dat iemand daar heel hard mee gaat lachen… Terwijl ze in werkelijkheid de DOODGRAVERS van de Verlichtingswaarden zijn !
Politiek is slopend. Vroeger kruiste ik mijn man wel eens op de oprit van ons huis, maar zelfs dat zit er niet meer in. Tenzij ik hem niet herkend heb.
Als je mijn kinderen vraagt wat voor werk hun mama doet, antwoorden ze: ‘Telefoneren’.
Dwarsdenkers zijn geen dwarsliggers. Dwarsdenken maakt de wereld veel groter, opent nieuwe mogelijkheden en andere perspectieven.
Je moet zuinig zijn op het woord fascisme, anders verliest het elke betekenis.
Een fascistisch leider is iemand die de verschillen in een land aanscherpt, minderheden rechten ontzegt en uiteindelijk geweld tegen hen gebruikt. Kortom, een pestkop met een leger. Bij economische of andere problemen kan hij de vreemdeling inzetten als de zondebok. Trump is geen fascist, maar hij is wel de minst democratische president in de Amerikaanse geschiedenis.
Diplomatie wordt weleens vergeleken met een schaakspel, maar dat klopt niet. Dat zijn twee mensen die rustig aan een tafel zitten. Diplomatie lijkt op biljarten. De ballen kunnen alle kanten uit. Nadenken over onbedoelde gevolgen is dus zeer belangrijk en dat zie ik te weinig gebeuren.
Het extremisme is schijnbaar het nieuwe normaal geworden.
Ooit wil men opnieuw politici die nadenken voor ze tweeten.
Partijen spelen graag op safe voor hun verkiesbare plaatsen: mannen van middelbare leeftijd.
Wanneer je terugvecht en wint, zelfs in kleine veldslagjes, dan maakt dit een verschil in wie je wordt. Je wordt er beter van. Dat is de essentie van doorzettingsvermogen. Het is woest optimisme.
President zijn heeft niets weg van reality TV. Het gaat niet over beledigende tweets sturen of vurige toespraken houden; het gaat over al dan niet kunnen omgaan met de geweldige verantwoordelijkheid van leiderschap.
Tot we gaan focussen op wat er moet gebeuren in plaats van op wat politiek haalbaar is, is er geen hoop. We kunnen een crisis niet oplossen zonder hem te behandelen als een crisis.
Wij zijn het land met de meeste klimaatregels, maar op Europees vlak zijn we bij de slechtste van de klas, dus denk ik dat er een probleem is.
Je doet in eerste instantie aan politiek om iets te veranderen, iets te verwezenlijken met de bedoeling om mensen te helpen. Ik weet niet of dat puur de vrouwelijke toets is, maar voor mij is dat menselijke heel belangrijk.
Een pro-actieve manier van omgaan met asiel is evenzeer economisch als poltiek en moreel zinvol.
In het Brexit-verhaal werd de politieke vraag niet meer wie de volgende premier zou worden, maar waar het hele land naartoe moest. Daarop heeft de vervreemde Britse politieke klasse geen antwoord.
Ménsen verdienen altijd respect, maar niet alle méningen verdienen respect en tolerantie. Er zijn er die geloven in fascisme, blanke superieuriteit, de ondergeschiktheid van vrouwen. Moeten die gerespecteerd worden?
Vrijheid kan niet opgesloten worden in een charter of kant-en-klaar overgedragen aan de volgende generatie. Iedere generatie moet vrijheid voor de eigen tijd her-maken. Of we vrijheid al dan niet kunnen instellen hangt van onszelf af.
Om te slagen kan je niet gewoon oude plannen afstoffen en nog eens harder proberen.
Ze hadden me nog nooit uitgenodigd voor een vergadering in het bureau van de kamervoorzitter, de eerste keer dat ik er een voet mocht binnenzetten was toen ik zelf voorzitter werd. They didn’t ever invite me to a meeting,” she said. “The only time I was ever in the Democratic speaker’s office was when I became speaker. When I decided to run, the first thing I heard was: ‘Who said she could run?’ Oh, light my fire, why don’t you! Then they said, ‘Why don’t women just make a list of things they want done, and we’ll do them?’ We’re not talking about the 1800s — we’re talking about 19 years ago!
Ik begrijp niet waarom verwerpelijke zaken minder verwerpelijk werden als zij door migranten werden begaan. Migranten hebben recht op gelijke rechten, niet op aparte rechten.
De ideale onderdaan van de totalitaire heerschappij is niet de overtuigde nazi, noch de overtuigde communist, maar de mens voor wie het onderscheid tussen feit en fictie, en het onderscheid tussen waar en onwaar niet langer bestaat.
Kosmetische vervangmiddelen voor de democratie, zoals enkel verkiezingen voor gouverneurs inrichten, of mondjesmaat politieke gevangenen vrijlaten, dat verandert de aard van het regime niet. Een parodie op de democratie is geen democratie.
Je aansluiten bij een politieke partij is makkelijker gezegd dan gedaan: het zijn een gesloten bolwerken. De politici die nu aan de macht zijn komen uit hetzelfde kringetje: dezelfde studies, dezelfde studentenverenigingen.
Veel dingen die jongeren doen zijn politiek effectief omdat ze een probleem aanduiden, niet per se omdat ze de oplossing aandragen.
We zijn aan het schoolstaken omdat we ons huiswerk gemaakt hebben. (over het klimaat)
Wanneer één man belangrijker wordt dat het land dat hij geacht wordt te leiden, dan is dat altijd een probleem.
Als we de populisten willen ontwapenen moeten we de mensen bewapenen … met een liberale educatie als machtig wapen.
Als mensen vrij zijn om te kiezen, dan kiezen ze vrijheid.
Een publiek ambt betekent publiek vertrouwen. Punt. Punt aan de lijn. Iedereen die een publiek ambt nastreeft moet dan ook over eerlijkheid en integriteit beschikken. Ook de kandidaten al. Want welke idioot zal geloven dat een oneerlijke kandidaat later wel een eerlijk politiek verkozene kan zijn ?
Ik maak me zorgen over politici die weten dat hun land er enorm bij wint maar tegelijk zeggen dat de Europese Unie niet goed is. De boodschap moet wel samenhangend zijn.
De politiek lijkt mij een sinistere grap.
In tijden van polarisatie, waarin het debat eerder een duel dan een dialoog is, zijn de genuanceerde mening en de twijfel van grote waarde.
De ‘burger’ blijft blijkbaar nog altijd hardnekkig geloven in de ridder op het witte paard, in de politieke wonderdokter.
Een vrouw mag best met politiek bezig zijn en daar zelfs redelijk goed in zijn, maar ze moet niet denken dat ze het recht heeft om haar ambities waar te maken als ze vasthoudt aan haar vrouwelijkheid. Ze kan kiezen. Haar seksualiteit afwerpen of haar seksualiteit volledig uitvergroten en inzetten.
In de verschillende functie die ik heb bezet, in de regering, het Europees Parlement, heb ik mezelf verplicht om niet met alle winden mee te waaien, maar mijn handelingen in functie te zetten van mijn principes. Dans les différents fonctions que j’ai occupées, au gouvernement, au Parlement européen, au Conseil constitutionnel, je me suis efforcée de ne pas faseyer, plaçant mes actes au service des principes auxquels je demeure attachée par toutes mes fibres : le sens de la justice, le respect de l’homme, la vigilance face l’évolution de la société.
Ooit was respect een morele en burgerlijke deugd. Vandaag is het onrespectvol gedrag waarmee veel stemmen gehaald worden.
Standpunten die geen hout snijden moet je weerleggen, niet censureren.
Gedurende heel mijn politieke carrière hebben ze me herhaaldelijk gezegd : jij bent zo geliefd, één of andere dag gaan ze een standbeeld voor je oprichten. Ik had toch liever gehad dat ze me minder graag hadden gezien en meer voor me gestemd hadden.
Wij zijn de eerste generatie aan wie de vorige minder zal doorgegeven hebben dan wat ze zelf gekregen heeft. Nous sommes la première génération à qui la précédente aura moins transmis que ce qu’elle n’aura reçu
Ik wil geen compromis maken over waar we moeten uitkomen, alleen over de weg daar naartoe.
Er heerst een stilzwijgend akkoord dat je politici hard mag aanpakken, en dat iemand die de stap waagt, er maar tegen moet kunnen. En gelukkig kan ik tegen veel.
Radicaal-rechtse populisten hebben geen antwoorden op de crisissen van vandaag. Omdat hun oplossingen steevast teruggrijpen naar een geïdealiseerd verleden dat nooit heeft bestaan of nooit meer kan terugkeren.
Zakenleven en politiek zijn twee werelden met twee snelheden, en je moet constant schakelen.
Want het licht blijft altijd schijnen. Als je de moed maar hebt het te zien. Als je de moed maar hebt het te zijn.
Vrouwen horen thuis daar waar de beslissingen genomen worden.