De senaat is iets voor ouwe heren h̩. Men beslist er of je de as van een overledene mee naar huis mag nemen of niet.
Politici zijn de meest paranoïde mensen die ik ken. Wij hebben zoveel reglementen en wetten nodig om onszelf in goede banen te leiden, dat de mensen wel mo̩ten denken dat we foefelaars zijn.
Kom je met een idee, dan zegt iedereen: knap prachtig, dat moeten we doen. Vervolgens gaan diezelfde mensen op alle mogelijke manieren op de rem staan.
Als ambitieuze vrouwen opkomen voor minderheden of voor ‘zachte waarden’ voedt dat immers de vooroordelen dat vrouwen als het erop aankomt, toch niet in staat zijn hard op te treden en eigenlijk niet gemaakt zijn voor de politiek.
Je bent voorzitter van mannen en vrouwen. Het is duidelijk dat wanneer je een vrouw bent, er eisen en debatten zijn waarvoor je meer vatbaar bent.
Ik had al lang geleerd dat geschiedenis niet een verslag was van wat werkelijk was gebeurd, maar van wat de mensen in het algemeen dachten dat was gebeurd.
Het woord ‘perceptie’ is plotseling opgedoken en praktisch overal aanwezig. Naast de waarheid heb je ook ‘de perceptie’ en blijkbaar liggen beide zo ver uit elkaar dat het de moeite is om er aandacht aan te besteden.
Maar lieve meisjes in een pastel mantelpakje, die een beetje beduusd op de drempel blijven staan bij het betreden van de politieke cenakels, charmeren misschien wel in eerste instantie de pollcomit̩s en de kiezer. Ze staan zo mooi op een affiche. Op lange termijn zullen ze in de arena van de macht enkel bruikbaar blijken als ze een flinke laag eelt op hun ziel en op hun tenen kweken.
Als vrouwen niet langer alleen maar veilige softe posten bekleden, worden ze gedwongen om staalharde posities in te nemen en daden te stellen waarvan we geneigd zijn ze als mannelijk en dus verwerpelijk te catalogeren.
In 1949 prees Van Cauwelaert de vrouwen omdat ze zich zo bescheiden opstelden en van hun numerieke meerderheid geen misbruik hadden gemaakt om v̩̩l vrouwen naar het parlement te sturen. Dat doen ze tot de dag van vandaag.
Het toekennen van vrouwenstemrecht gebeurde niet vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid, of uit respect voor de democratie. Kille berekening sommeerde de vrouwen naar de stembus. Vrouwen, zo luidde de redenering, stemden juist en dus conservatief.
Politici zijn vaak heel gedreven, maar hebben zeker niet de waarheid in pacht. Daarom is het voor mij heel nuttig om een paar oude krokodillen naast me te hebben. Die moeten nu en dan zeggen: ‘Veulen, gij zijt goed aan het springen, maar je zult snel in de prikkeldraad hangen’.
Over het algemeen doen vrouwen iets rustiger aan politiek, ze laten iedereen makkelijker aan het woord komen (…) ze hebben die drang niet zo om zich kost wat kost in debat of gesprek voortdurend te manifesteren. Iets minder hanengedrag dus…
De debatcultuur bij politici is niet wat-ie zou moeten zijn: men wil te veel gelijk halen, terwijl de luisterbereidheid in vele gevallen ontbreekt.
Inderdaad, er moeten meer vrouwen minister worden, maar in de eerste plaats zouden er meer vrouwen moeten komen op de plaatsen waar de lijsten worden samengesteld. Dan worden er m̩̩r vrouwen verkozen en volgt daaruit vanzelf dat er meer vrouwen in de regering komen.
Het is de taak van de vrouwen die nu al politiek actief zijn om de anderen mee over de lijn te trekken en ze te overtuigen om in de eerste plaats deel te nemen, in de tweede plaats hun mandaat ook effectief op te nemen.
Politiek is een zaak van nooit vergeten dat het allemaal om mensen draait.
Een pro-actieve manier van omgaan met asiel is evenzeer economisch als poltiek en moreel zinvol.
In de verschillende functie die ik heb bezet, in de regering, het Europees Parlement, heb ik mezelf verplicht om niet met alle winden mee te waaien, maar mijn handelingen in functie te zetten van mijn principes. Dans les différents fonctions que j’ai occupées, au gouvernement, au Parlement européen, au Conseil constitutionnel, je me suis efforcée de ne pas faseyer, plaçant mes actes au service des principes auxquels je demeure attachée par toutes mes fibres : le sens de la justice, le respect de l’homme, la vigilance face l’évolution de la société.
Zakenleven en politiek zijn twee werelden met twee snelheden, en je moet constant schakelen.