Geef vrouwen gelegenheid en kans, en ze zullen niet erger zijn dan mannen.
Ik kan me nauwelijks een vrouw, een politica voorstellen die er op uit is om oorlog uit te lokken of te laten escaleren.
Ik kan mij moeilijk voorstellen dat iemand, op het staatsniveau, de politiek binnenvalt, zomaar per toeval, een persoon met geen enkele voorafgaande ervaring in leiderschap, zelfs op een lager echelon
Het is de wolf die de schapen aan het nadenken zet.
Er zijn delen van de wereld waar mensen nog op straat bidden. In ons land noemen we hen voetgangers.
Democratie is niet alleen praten, maar ook luisteren.
Het is niet omdat alles anders is dat er iets veranderd is.
Begin met nee te zeggen op elk verzoek. Als je achteraf toch ja moet zeggen, OK dan. Maar als je met ja begint, kun je achteraf geen nee meer zeggen.
Er is geen wet die macht kan geven aan enkelingen, elke wet transfereert macht van enkelingen naar de overheid.
…als de beschaving vooruit wil gaan in de toekomst, dan moet het met de hulp van de vrouwen gebeuren – vrouwen bevrijd van hun politieke ketenen, vrouwen met volle macht om hun stempel op de maatschappij te drukken.
Je moet meer lawaai maken dan wie ook, je moet jezelf meer een stoorfactor maken dan wie ook, je moet meer in de kranten verschijnen dan wie ook, in feite moet je alomtegenwoordig zijn en zorgen dat ze je niet ondersneeuwen, als je werkelijk jouw veranderingen wil doordrukken.
Verlies nooit je geduld met de pers of het publiek – dat is de hoofdregel in het politieke leven.
Parlementen stralen mannelijkheid uit. (exude male-ness)
Politieke gevangenschap is een langzaam dagelijks offer dat zoveel dodelijker kan zijn dan een groot heroïsch gebaar in een ogenblik van emotionele ontworteling.
Moeilijkheden, oppositie, kritiek – deze dingen zijn bedoeld om overwonnen te worden, en er is een bijzonder genoegen in het trotseren ervan en in het als winnaar uit het strijdperk komen.
Vrijheid is niet voor kneusjes. Wie zich in de politiek wil begeven, moet op alles voorbereid zijn.
Radicaliteit is het onvermogen om verandering aan te kunnen, om een begrip complexer te laten zijn.
Niet het zoeken van de waarheid is de kunst – haar te leren verdragen, daar gaat het om.
Vrouwen hebben niet dezelfde toegang tot informele kanalen. Ze spelen geen golf of tennis met invloedrijke mannen, zij lopen niet even langs in een bar om hun politieke contacten te onderhouden, zij zijn geen lid van die societeiten die meestal de eerste treden van de politieke ladder vormen.
Sterke politicae worden afgedaan als schril, luidruchtig, emotioneel. En als doodsteek zegt men dan .
Mannen willen iets ‘zijn’, vrouwen willen iets ‘doen’. Ik denk vaak ‘los het liever op, zit hier niet te zeveren of te paraderen’.
Politici worden verkozen om de maatschappij te verbeteren, niet om aan sociaal dienstbetoon te doen.
Particratie is de pest van de politiek, en speelt meestal in het nadeel van de vrouwen. Het is deze pest die middelmatige individuen in staat stelt zich te positioneren en zich te handhaven. Het is deze pest die de onderdanigheid van de hovelingen aanmoedigt, en zwakke karakters, belust op persoonlijk voordeel , recht in de armen van justitie drijft. Het is de particratie wiens leus het is : ‘Waartoe dient de macht, tenzij om ze te misbruiken?’
Bestaat er een moraal wanneer we over politiek spreken ? Neen, want de wet van de sterkste heerst over het uitdelen van de machten. Bestaat er een ethiek wanneer we over politiek spreken ? Sommigen onder ons practiseren een geweldloosheid, die hen echter niet zeer ver brengt! Bestaat er hoffelijkheid in de politiek ? Deze verfijnde vorm van respect voor de ander lijkt vandaag schromelijk afwezig in het politieke discours.
De vrouw die voor het Blok stemt is ni̩t de gedoodverfde huisvrouw. Huisvrouwen stemmen veeleer blanco dan voor het Blok. (…) Maar dat er ook bange blanke vrouwen bestaan, zoveel is zeker.
Er is meer begrip voor mensen die vanwege het belastingtarief een land ontvluchten dan voor mensen die vluchten voor honger, oorlog en dood.
Het meeste kwaad in de wereld gebeurt door goede mensen, en niet per ongeluk, vergissing of verzuim. Het is het resultaat van hun bewuste , lang volgehouden daden, die ze zien als gemotiveerd door hoge idealen en gericht op rechtschapen doeleinden.
Je bent niet verkozen voor een partij, wel voor elk lid van de bevolking.
Dwarsdenkers zijn geen dwarsliggers. Dwarsdenken maakt de wereld veel groter, opent nieuwe mogelijkheden en andere perspectieven.
Je doet in eerste instantie aan politiek om iets te veranderen, iets te verwezenlijken met de bedoeling om mensen te helpen. Ik weet niet of dat puur de vrouwelijke toets is, maar voor mij is dat menselijke heel belangrijk.
Om te slagen kan je niet gewoon oude plannen afstoffen en nog eens harder proberen.
Ze hadden me nog nooit uitgenodigd voor een vergadering in het bureau van de kamervoorzitter, de eerste keer dat ik er een voet mocht binnenzetten was toen ik zelf voorzitter werd. They didn’t ever invite me to a meeting,” she said. “The only time I was ever in the Democratic speaker’s office was when I became speaker. When I decided to run, the first thing I heard was: ‘Who said she could run?’ Oh, light my fire, why don’t you! Then they said, ‘Why don’t women just make a list of things they want done, and we’ll do them?’ We’re not talking about the 1800s — we’re talking about 19 years ago!